POCHODZENIE
Wieloletnia roślina z rodziny przewiertniowatych, zamieszkująca całą półkulę północną. Formy zdrewniałe nazywane są suchodrzewami.
MORFOLOGIA
POKRÓJ - pnącze, z wijącymi się pędami, dorastające do 5-15 m wysokości.
LIŚCIE - nakrzyżległe, całobrzegie, o krótkich ogonkach, podkwiatostanowe, bardzo często zrośnięte w jedną tarczę.
KWIATY - wonne, chętnie odwiedzane przez owady. Ich kształt jest pięciokrotny. Zrośnięte płatki tworzą długą rurkę, dwu wargowe. Kwitną obficie od VI do późnej jesieni (w zależności od odmiany).
OWOCE - czerwone jagody, dość często zrośnięte po dwie sztuki. Czasami trujące.
WYMAGANIA
GLEBA - wiciokrzewy posiadają niewielkie wymagania glebowe. Ziemia nie musi być bardzo żyzna, natomiast zdecydowanie nie powinna być sucha.
NASŁONECZNIENIE - najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatrów.
MROZOODPORNOŚĆ - większość gatunków jest odporna na mrozy.
PIELĘGNACJA
Dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza.
Nie wymaga przycinania. Cięcie stosuje się jedynie dla ewentualnej regulacji pokroju i zagęszczenia rośliny oraz dla usunięcia uschniętych lub przemarzniętych pędów. Po ewentualnym silnym przycięciu łatwo się regeneruje.
Ponieważ wytwarza stosunkowo płytki system korzeniowy, dobrze jest ściółkować go korą lub torfem.
Wiciokrzew dokarmia się nawozami na początku V i ewentualnie na przełomie VI-VII.
Jeżeli jest posadzony na zbyt suchym stanowisku, to mogą pojawić się na nim mszyce (zazwyczaj w V). Konieczny jest w tedy odpowiedni oprysk lub zabiegi ekologiczne.
CIEKAWOSTKI/UWAGI
Wiciokrzew świetnie sprawdzi się jako silnie i szybko rosnąca roślina okrywowa, ale przede wszystkim sadzony jest przy różnego rodzaju altanach, płotach, pergolach i innych podporach, wokół których owijają się jego pędy. Można go również wykorzystać sadząc w donicach i skrzyniach ustawionych na balkonach i tarasach. Bardzo interesująco wygląda na rabatach bylinowych. Można go zestawiać z powojnikami czy pnącymi różami.
