POCHODZENIE
Roślina z rodziny bobowatych. Wywodzi się z południowej Europy. Znane są trzy gatunki złotokapu: zwyczajny (L. anagyroides), alpejski (L. alpinum) i ich krzyżówka - złotokap Waterera (Laburnum x wateri).
MORFOLOGIA
POKRÓJ - małe drzewko lub krzew (4-7 m) o paru pniach.
LIŚCIE - trójlistkowe, o długich ogonkach, owalne. Z wierzchu ciemnozielone. Młode od spodu jedwabiście owłosione. Przypominają duże liście koniczyny.
KWIATY - złocisto-żółte, 2 cm, zebrane w luźne, długie grona. W zależności od gatunku mogą mieć 10-20 cm długości (z. zwyczajny), 20-30 cm (z.alpejski), a nawet 40-50 cm (z. Waterera). Są niezwykle dekoracyjne. To od ich urody pochodzą nazwy tej rośliny: złotokap, złotodeszcz itp. W przeciwieństwie do bezwonnych kwiatów złotokapu zwyczajnego, pozostałe dwa gatunki posiadają przyjemny zapach. Złotokapy kwitną od IV do VI.
OWOCE - 5-6 cm, płaskie, suche strąki. Wewnątrz posiadają czarne nasionka.
WYMAGANIA
GLEBA - najlepiej gdy jest żyzna, przepuszczalna, zasadowa, wilgotna.
NASŁONECZNIENIE - preferuje stanowiska osłonięte od wiatru. Im ma większy dostęp do słońca, tym bujniej zakwita.
MROZOODPORNOŚĆ - złotokap pospolity jest w zasadzie wytrzymały na mrozy, jednak w czasie bardzo surowych zim może podmarznąć. Młodsze egzemplarze dobrze jest zabezpieczać na zimę w chłodniejszych rejonach Polski. Natomiast złotokap alpejski i Waterera są gatunkami bardzo odpornymi na niskie temperatury, co wynika z ich górskiego pochodzenia.
PIELĘGNACJA
Złotokap nie lubi suszy. Gdy ziemia pozostaje zbyt długo sucha dobrze jest go regularnie podlewać.
Jeśli nie dysponujemy żyzną glebą, powinniśmy nawozić złotokap bardzo obficie co 3 lata. W pozostałym czasie wapnujemy ziemię.
Już po kwitnieniu rośliny, późnym latem można obciąć słabe, suche lub uszkodzone gałęzie.
CIEKAWOSTKI/UWAGI
Wszystkie części rośliny są trujące. Paraliżująca nerwy cytyzyna znajduje się przede wszystkim w nasionach (1,5%), kwiatach i korzeniach. Wrażliwe na nią są konie, pszczoły zbierające pyłek w kwiatów, ale również ludzie. 2-10 nasion to dawka śmiertelna dla dzieci. Odporne są natomiast zające, kozy i owce.
Dawniej wykorzystywano złotokap w medycynie ludowej. Obecnie również się z niego korzysta. Cytyzyna jest stosowana w niektórych preparatach jako środek pomocniczy przy zwalczaniu choroby nikotynowej, a lektyny uzyskiwane z ziela i nasion wykorzystuje się do oznaczania grup krwi A, B i O w analityce klinicznej.
Złotokap jest jednak przede wszystkim niezwykłej urody rośliną ozdobną. Jeśli zapewnimy jej odpowiednie warunki, to co roku dosłownie będzie "kapać złotym deszczem" kwiatowych gron.
