ŚLIWA DOMOWA - RENKLODA
Prunus domestica L. var. italica (Borkh.) Gams var. claudiana
POCHODZENIE
Renkloda nie jest śliwą występującą naturalnie w przyrodzie. Stworzono ją w XVI w, we Francji, a nazwano na cześć żony króla Franciszka I - Reine Claude.
MORFOLOGIA
POKRÓJ - dość silnie rosnące drzewo.
LIŚCIE - sztywne, eliptyczne.
KWIATY - zazwyczaj białe, 5-dzielne. W zależności od odmiany samopylne (np. Ulena) lub obcopylne (np. Althana).
OWOCE - duże, mięsiste pestkowce o kulistym kształcie. Żółta lub zielona (czasami różowo-fioletowa) skórka pokryta bywa rumieńcem. Miąższ jest bardzo soczysty. Zawiera on liczne składniki odżywcze: wodę, cukry owocowe, białka, witaminy (A, B, E, C) oraz minerały (potas, magnez, wapń, fosfor, żelazo) i polifenole. Dzięki tym związkom mają działanie przeciwmiażdżycowe i antynowotworowe.
WYMAGANIA
GLEBA - renkloda to roślina mało wybredna w stosunku do gleby. Udaje się nawet w miejscach z wysokim poziomem wody gruntowej.
NASŁONECZNIENIE - stanowisko dla renklod musi być ciepłe, osłonięte od wiatru i słoneczne.
MROZOODPORNOŚĆ - w Polsce renkloda nie jest rośliną w pełni mrozoodporną. Dobrze jest zabezpieczaj ją na zimę.
PIELĘGNACJA
Renklodę najlepiej jest sadzić przy parkanach, altanach, pergolach itp. miejscach. Osłony tego typu zapewniają jej ochronę przed mroźnym, zimowym wiatrem, a dodatkowo mogą ułatwić okręcenie jej na zimę słomą.
Formowanie śliw w pierwszych latach po posadzeniu polega na skracaniu zbyt silnych przyrostów. Z łatwością tworzą one naturalne korony i rzadko się zagęszczają. W późniejszych latach cięcie stosujemy jedynie w celu usunięcia chorych, suchych lub uszkodzonych gałęzi.
Drzewka zaatakowane przez mszyce i misecznika śliwowego opryskujemy odpowiednim preparatem wczesną wiosną (III-IV), zanim pączki na gałęziach zaczną pękać i rozwijać się. Zabieg ten wykonuje się co 2-3 lata (przy masowym występowaniu szkodników nawet co rocznie).
Innym szkodnikiem są larwy tzw. osy śliwkowej. Powodują one opadanie zawiązków jeszcze przed ich rozwojem w owoce. Walczymy z nimi Azotoxem. Oprysku dokonuje się pod koniec okresu kwitnienia gdy opadło już około 75% białych płatków. Wcześniej przeprowadzony zabieg wytruje pszczoły, a późniejszy nie przyniesie efektu.
Z szarą zgnilizną drzew pestkowych oraz z przędziorkiem owocowym walczy się 2% cieczą siarkowo-wapienną. Oprysku dokonuje się tuż przed i tuż po kwitnieniu. Opadłe "mumie" należy zakopać by nie szerzyły choroby.
Kto chce mieć wysokie plony powinien stosować nawozy organiczne (obornik, kompost) przynajmniej raz na 3 lata. Dawka obornika wynosi 15-25kg na 10m2. Poza nawozami organicznymi konieczne jest nawożenie mineralne (głównie azotowe i potasowe, w mniejszym stopniu fosforowe). Nawozy azotowe daje się pod młode drzewka w dawce 0,25-0,50kg, a pod starsze 1,50-2kg. Ilość tę dzielimy na dwie równe części. Pierwszą stosujemy na 3-4 tygodnie przed kwitnieniem, a drugą zaraz po kwitnieniu. Rozsiewamy je na powierzchni gleby. Siarczan amonu oraz saletrzak przykrywamy ziemią, natomiast saletrę pozostawiamy bez przykrycia. Wczesną wiosną lub jesienią, gdy mamy zamiar głęboko skopać ziemię między śliwami, rozsiewamy nawozy potasowe i fosforowe. Dzięki skopaniu będą łatwiej wykorzystane przez korzenie. Innym sposobem ich dostarczenia jest wykopanie dołków lub rowków (o głębokości ok.30 cm) na krańcach zasięgu korony drzewa. Do otworów tych wsypuje się suche lub lepiej wlewa rozpuszczone w wodzie nawozy, a następnie zasypuje się dołki ziemią. Pod młode, małe drzewko dajemy ok. 0,25kg soli potasowej i 0,25-0,50kg superfosfatu, a pod duże i silnie owocujące: ok.1kg soli potasowej i ok.0,75-1kg superfosfatu.
CIEKAWOSTKI/UWAGI
Owoce renklod zbiera się gdy są już dojrzałe, ale jeszcze jędrne. Można jeść je na surowo lub robić wspaniałe przetwory (susze, dżemy, powidła, kompoty, marynaty, nalewki, śliwowice).
Owoce mają właściwości przeczyszczające.
Drewno używane jest w meblarstwie.
NAPÓJ RENKLODOWO-MIODOWY - 0,5kg owoców renklody umyć, rozdrobnić, zalać małą ilością wody, rozgotować i przetrzeć przez sito lub zmiksować. Dodać 3 łyżki miodu i 3 szklanki przegotowanej wody. Podawać schłodzony.
NALEWKA RENKLODOWA WEDŁUG L. ĆWIERCZAKIEWICZOWEJ - "Dojrzałe renklody, to jest popękane, zalać mocnym spirytusem tak, aby wypełniały gąsior do trzech czwartych, a spirytusu było pełno, zawsze pomnąc na to, aby spirytus dochodził tylko do szyjki, gdyż gąsior mógłby pęknąć. Pozostawić go w ciemnym miejscu w spiżarni lub szafie na 4 tygodnie najwyżej. Po tym przeciągu czasu zlać spirytus, na kwartę (1 kwarta = 1 litr) dodać pół kwarty syropu z pół funta (1 funt = 40 dkg) cukru zrobionego, a będzie najwytworniejsza wódka. Na pozostałe renklody nalać bardzo gęstego, zimnego syropu, a po trzech dniach podawać je po wódce lub po obiedzie jako owoce spirytusowane.
| CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY |
| okres owocowania | początek VIII |
| nasłonecznienie | stanowiska słoneczne |
| mrozoodporność | dostateczna |
| przycinanie | tak |
| odczyn gleby | zbliżony do obojętnego |
| wilgotność gleby | umiarkowana |
| rodzaj gleby | piaszczysto-gliniasta |
GALERIA ZDJĘĆ
